Voor de Noordwijkse doden niets dan goeds!
Koen Marijt
We doen in Nederland goed ons best om onze cultuurhistorische objecten, gebouwen en andere bouwwerken te beschermen en te bewaren. Historische personen die iets betekend hebben voor ons land, eren we met een straatnaam of zelfs een standbeeld -alhoewel dat laatste de afgelopen maanden steeds meer ter discussie is komen te staan. Ook in de gemeente Noordwijk komen bovenstaande aspecten voor en worden burgervaders, gemeentesecretarissen en andere BN’ers -Bekende Noordwijkers- voor hun palmares met een straatnaam bekroond. Zo heeft burgemeester Pické (1866-1885) als een van de stichters van de badplaats een standbeeld en meerdere straten naar hem vernoemd gekregen. Ook Derk Bolhuis (1857-1940), die een belangrijke omnibusdienst onderhield tussen treinstation Piet Gijzenbrug en de badplaats, en Egbert de Groot (1851-1921), die ruim 46 jaar lang gemeentesecretaris was van de gemeente, worden in Noordwijk met een straatnaam geëerd.
Met de rustplaats van bovenstaande personen is het helaas minder goed gesteld. Sommige graven staan op de nominatie om geruimd te worden, omdat de leges al lange tijd niet betaald zijn of omdat er geen contact kan worden gelegd met familieleden die het dorp lange tijd geleden hebben verlaten. Andere graven vallen van ellende bijna uit elkaar. Dit geldt niet alleen voor de grafstenen van de eerdergenoemde heren, maar ook voor de zerken van lokale kunstschilders, politici en andere dorpsgenoten die mijns inziens veel voor Noordwijk betekend hebben. Zelfs het graf van de bekende letterkundige Albert Verwey (1865-1937) ligt er in erbarmelijke staat bij.
In Noordwijk is een werkgroep opgericht die cultuurhistorische graven van personen die zich op wetenschappelijk, economisch, politiek of ander vlak verdienstelijk hebben gemaakt voor de gemeenschap, wil behouden, opknappen en beschermen. Alhoewel de ideeën nog uitgewerkt moeten worden, ligt het raamwerk al aardig vast. Aan de hand van bepaalde criteria worden zogenaamde ‘eregraven’ in het leven geroepen die voor een bepaalde tijd bewaard en onderhouden zullen worden. Zo respecteren wij de laatste rustplaats van diegene die in het verleden belangrijk zijn geweest voor onze gemeente. Voor de doden tenslotte niets dan goeds!